-
1 altercor
altercor, ātus, 1, v. dep. [alter], to have a discussion or difference with another, to dispute; to wrangle, quarrel, etc. (constr. cum aliquo, inter se, and alicui with acc. and absol.).I.In gen.: cur illa hic mecum altercata est? Pac. ap. Non. 470, 7:II.Labienus altercari cum Vatinio incipit,
Caes. B. C. 3, 19:mulierum ritu inter nos altercantes,
Liv. 3, 68.—Once with acc.:dum hunc et hujusmodi sermonem altercamur,
App. M. 2, p. 115, 40: nimium altercando veritas amittitur, P. Syr. ap. Gell. 17, 14.—Esp., in rhet. lang., to strive to gain the victory over an opponent in a court of justice by putting questions for him to answer (cf. altercatio, II.):Crassus in altercando invenit parem neminem,
in crossexamining, Cic. Brut. 43.—Hence poet., in gen, to contend, struggle with: altercante libidinibus pavore, * Hor. S. 2, 7, 57.
См. также в других словарях:
fishing expedition — an attempt to obtain gratuitous information Not knowing what you may catch, as crossexamining counsel, detective, journalist, or spy. Also as fishing trip: ... things that an investigative fishing expedition into the break in could… … How not to say what you mean: A dictionary of euphemisms